A toponimia é unha pegada lingüística dun pobo sobre o territorio no que historicamente se desenvolveu. É unha evidencia da súa existencia e fonte de coñecemento desa lingua e cultura.
Galiza, representando territorialmente apenas o 6%, concentra case o 60% dos núcleos de poboación do Estado español, cada un deles co seu nome. Nomeamos cada núcleo mais tamén cada predio, cada leira, cada espazo e temos neles unha referencia única para o coñecemento de usos, costumes, historia e, por suposto da lingua galega.
Deturpar, modificar, eliminar estes topónimos é tamén deturpar, modificar e eliminar a lingua e a cultura do pobo que lles deu nome.
O pobo galego mantivo vivas na súa propia lingua as formas de designar os espazos do seu territorio a pesar das sucesivas vagas que desde hai séculos procuran a súa desaparición. Algunha destas vagas é recente, mesmo estando en vigor a Lei de Normalización Lingüística que sinala que a única forma oficial dos topónimos é a galega. A loita social contra a deturpación do nome da cidade da Coruña mesmo tivo que chegar aos tribunais para comezar a se resolver pola acción da Mesa Normalización Lingüística. No entanto, aínda hoxe podemos ver autoridades do Estado que supostamente deben garantir o respecto pola lei, participaren en actos onde se deforman topónimos como Ourense, A Toxa ou Sanxenxo, ou gobernos autonómicos a aproveitaren a situación para mudaren o nome da ría de Ribadeo.
O elemento con máis incidencia na última vaga castelanizadora é a que emprega as aplicacións de navegación e xeolocalización. Os casos máis coñecidos son os de Google Maps ou Apple Maps. A deturpación dos nomes de lugar reprodúcese a través de outras aplicacións, redes sociais ou páxinas web, introducindo ao tempo novas deturpacións en nomes de lugar que até o de agora non se viran afectadas polas ondas anteriores. Chega a extremos de envíos postais ou de mensaxaría que non se reciben no seu destino por o nome oficial e de uso común non coincidir coa forma deturpada que só existe nos mapas das aplicacións, mais que por influencia destas aplicacións acaba por comezar a se estender. O uso correcto da toponimia non pode ficar a expensas da configuración que se estabelece para estes programas.
Por todo isto:
- Reclamamos de todas as compañías fornecedoras de servizos de xeolocalización e navegación que sinalicen os lugares unicamente coas formas galegas, lexítimas e oficiais tal e como sinala a lei 15/1983 e que baseándose na mesma lei empreguen como base de datos fiábel e válida a incluída no nomenclator oficial de Galiza.
- Reclamamos tamén ao conxunto de poderes públicos que actúen decididamente diante destas empresas para que corrixan e restitúan todas as denominacións deturpadas.
A Liña do Galego é un servizo gratuíto ofrecido pola Mesa pola Normalización Lingüística dirixido a toda a poboación que tramita queixas cara ás institucións, empresas, etc, que vulneran os dereitos lingüísticos; así como parabéns para quen dea pasos cara a garantía do dereito a vivir en galego. Este servizo conta coa colaboración da Deputación da Coruña.
3720 apoios para esta campaña.